Schlein daagt Meloni uit: "Rechts is incompetent, wij zijn bereid te regeren: minimumloon nu."

Hieronder rapporteren we uitgebreide fragmenten uit het interview dat de secretaris van de Democratische Partij, Elly Schlein, gaf aan AdnKronos

Minister Schlein, dit zou een historische 15e augustus kunnen worden met de top tussen de Amerikaanse president Donald Trump en de Russische president Vladimir Poetin. Wat zijn uw verwachtingen? We volgen de top op de voet: als het een stap is naar een rechtvaardige vrede, dan zijn goede, maar concrete garanties nodig, geen cosmetische operaties. Oekraïne moet ook aan die onderhandelingstafel zitten, naast de Europese Unie. Het is ondenkbaar om een rechtvaardige vrede te bespreken zonder de onterecht binnengevallen bevolking. Het mag geen overgave aan de agressor zijn, en vanuit dat perspectief biedt Trump onvoldoende garanties. Daarom is het belangrijk dat Oekraïne en een verenigde en samenhangende Europese Unie, die in staat is de Oekraïense en Europese veiligheidsbelangen te verdedigen, bij de onderhandelingen worden betrokken.

Hoe groot is het risico dat Rusland de Verenigde Staten zal misleiden, zoals de Oekraïense president Volodymyr Zelensky beweert? Poetin draagt de verantwoordelijkheid voor de criminele invasie. Hij heeft recentelijk geen enkele bereidheid getoond om de oorlog te stoppen.

Bent u het eens met wat de Italiaanse regering op dit gebied doet, of zou er iets anders moeten gebeuren? Zelfs vóór de komst van Trump ontbrak het de Italiaanse regering, en meer in het algemeen de Europese Unie, aan politiek en diplomatiek initiatief om de voorwaarden te scheppen voor een rechtvaardige vrede op Oekraïense voorwaarden. Italië moet er nu voor zorgen dat Oekraïne en de EU met één krachtige stem aan de onderhandelingstafel zitten.

Laten we eens kijken naar de Italiaanse agenda: over iets meer dan een maand gaat de regio Marche naar de stembus. Zal het "brede veld" erin slagen de regio van centrumrechts te verdrijven? We rennen overal heen om te winnen. In de regio Marche is er een sterk verlangen naar verandering: rond de kandidatuur van Matteo Ricci hebben we een geloofwaardig project en een sterke, diverse coalitie met zeven lijsten opgebouwd. We willen ons verenigen en concrete oplossingen bespreken. President Acquaroli heeft, in lijn met de regering-Meloni, de openbare gezondheidszorg geleidelijk ontmanteld: de regio geeft € 160 miljoen uit aan migratie in de gezondheidszorg; de inwoners van Marche betalen twee keer: in belastingen en in reizen voor behandeling elders. Ik wil eraan toevoegen dat, na de aanvechting van de Toscaanse wet op het minimumloon bij overheidsaanbestedingen door de regering, Ricci en de hele coalitie zich ertoe verbinden dezelfde maatregel in de regio Marche goed te keuren. Het zal een belangrijk thema zijn bij alle regionale verkiezingen.

Toscane en Calabrië? Elke regio heeft zijn eigen specifieke kenmerken. In Toscane willen we een model van kwaliteit en goed bestuur verdedigen en innoveren: ik noem de nieuwste wetgeving op het gebied van toerisme (inclusief kortetermijnverhuur), industriële consortia om de-industrialisering te voorkomen met een leiderschap onder leiding van werknemers (zoals bij GKN), en het beleid rond het einde van de levensduur, waar deze regering helaas tegenin is gegaan. Daarom willen we Eugenio Giani herbenoemen, die het goed heeft gedaan en veel steun geniet. In Calabrië waren de vervroegde verkiezingen een persoonlijke berekening van Roberto Occhiuto, die de lucht opsnoof en vreesde te worden afgezet door de partijen die hem zouden moeten steunen. We hadden een zeer positieve eerste ontmoeting tussen de alternatieve krachten van rechts, gericht op gezondheidszorg en infrastructuur, waar de huidige rechtse meerderheid, net als in de rest van het land, de zaken alleen maar erger heeft gemaakt.

Maar is het waar dat het brede veld werkt als de Vijfsterrenbeweging de naam kiest, zoals in het geval van Todde, en dat M5S-kiezers in plaats daarvan niet stemmen als er een Democraat is, zie de nederlaag van Orlando? Allianties werken wanneer ze gebaseerd zijn op wederzijds vertrouwen en respect voor verschillen: wat telt is een gemeenschappelijk project, een gedeeld programma en geloofwaardige kandidaten. Ons vermogen om eenheid te creëren heeft geleid tot buitengewone overwinningen met alle krachten die rechts van ons afstammen: ik denk aan Genua, Assisi en Ravenna, Emilia-Romagna met Michele de Pascale en Umbrië met Stefania Proietti. Wanneer we verenigd zijn achter geloofwaardige kandidaten en een gedeeld programma, zijn we competitief en winnen we.

Laat ik het anders zeggen: vertrouwt u Giuseppe Conte en Matteo Renzi? Ik vertrouw erop dat ieders doel is om een alternatief te bouwen voor deze rechtse regering, die het land en zijn internationale geloofwaardigheid schaadt. Met Conte en de andere leiders van de alternatieve rechtse krachten hebben we al aanzienlijke convergentie gevonden; we bouwen met geduld en duidelijkheid aan een pad voorwaarts. Deze coalitie bestaat: ze heeft verschillende recente verkiezingen gewonnen. We zijn al actief in Veneto met Manildo en in Marche met Ricci; aan de andere kant hebben ze, afgezien van de zittende politici, nog steeds geen kandidaten. We zullen "koppig verenigd" blijven werken aan onze programma's, op zoek naar concrete convergenties.

Ondertussen begint centrumrechts te werken aan een nieuwe kieswet. Staat die open voor discussie? Wat zijn de voorstellen van de Democratische Partij? Ik weet niet of centrumrechts aan een kieswet werkt: dat lezen we in de kranten. De oppositie heeft nog geen concrete voorstellen ontvangen.

Laten we verder gaan met de hoofdthema's van je platform. School: Wat is je beoordeling van Valditara's pakket, bestaande uit een 5 voor gedrag en een onvoldoende, een inburgeringsexamen en een verbod op mobiele telefoons? Het is een " veiligheidsgerichte aanpak ". Dat is alles. Een overheid die zich richt op repressie in plaats van preventie, zoals in het veiligheidsdecreet en ook op gendergerelateerd geweld. Scholen moeten burgers en kritisch denken bijbrengen; ze zullen er niet op vooruitgaan door strengere regels of terug te blikken op een verleden dat niet meer bestaat. Investeringen zijn nodig: in L'Aquila, jaren na de aardbeving, voldoen veel scholen nog steeds niet aan de normen. Leraren, die tot de laagstbetaalde van Europa behoren, moeten meer betaald krijgen en schoolboeken, kantines en openbaar vervoer moeten gratis worden gemaakt.

Gezondheidszorg: wat is de primaire noodsituatie? Schaf de limiet op het aannemen van artsen en verpleegkundigen af om de wachtlijsten te verkorten : een limiet, laten we dat niet vergeten, die werd ingesteld toen Meloni samen met Berlusconi in de regering zat en ik nog student was. Het is een cruciaal punt: wie geld heeft, slaat de wachtrij in de particuliere gezondheidszorg over, en wie het niet heeft, ziet af van behandeling. Het aantal Italianen dat minstens één behandeling heeft gemist, is tussen 2023 en 2024 gestegen van 4,5 naar 6 miljoen. Rechts wil een zorgstelsel dat is afgestemd op het budget; wij willen een universeel zorgstelsel dat iedereen behandelt, zoals de Grondwet voorschrijft.

Sinds ISTAT de werkgelegenheid begon te registreren, is het aantal banen ongekend hoog: wat is het probleem? De cijfers zijn het lezen waard: er is meer werkgelegenheid, vooral dankzij het Nationaal Herstel- en Veerkrachtplan (NRRP), dat we hebben bereikt en dat de regering heeft vertraagd. Die cijfers bevatten echter veel onzeker, slecht en uitgebuit werk. We stellen een wettelijk minimumloon voor in een land met een van de laagste lonen van Europa : € 9 bruto per uur, een drempel waaronder het geen werk maar uitbuiting is. Het bestaat in 22 Europese landen; in Duitsland, ik herinner me Antonio Tajani, heeft Angela Merkel het ingevoerd en het heeft positieve loontrends teweeggebracht. We willen contractverlengingen stimuleren: 5 miljoen werknemers wachten er nog steeds op en tot nu toe hebben ze slechts een deel van de inflatie terugverdiend. We stellen ook een wet voor tegen gedwongen deeltijdwerk, dat vooral vrouwen treft. En dan moeten we de veiligheid op de werkplek vergroten, de controles verscherpen en een einde maken aan de cascade van onderaanneming.

Hogere kosten van levensonderhoud: welke directe maatregelen kunnen er worden genomen om de kloof tussen reële lonen en koopkracht te dichten? Twee maatregelen die geen kosten met zich meebrengen. Ten eerste, en ik zal het niet moe worden het te herhalen, het wettelijk minimumloon. Ten tweede: de energieprijs loskoppelen van die van gas, zoals in Spanje en Portugal, om bedrijven en gezinnen te ontlasten en het concurrentievermogen te herstellen: het vergt moed om een mechanisme te veranderen dat momenteel extra winst garandeert aan een paar energiebedrijven ten koste van het productiesysteem. En dan wil ik een nieuw voorstel lanceren.

Alsjeblieft… Ik ben van mening dat Italië het Franse voorbeeld moet volgen en een belangrijke overeenkomst moet sluiten met de grootschalige detailhandel (GDO) om stabiliteit en controle over de prijzen van basisproducten te waarborgen en de koopkracht van alle Italianen te ondersteunen. Ze hebben een anti-inflatiepact met bedrijven gesloten en maatregelen genomen om eerlijke prijzen te garanderen en speculatie te voorkomen. Een structurele overeenkomst, geen eenmalig, propagandistisch initiatief zoals het Tricolore Winkelwagentje dat in 2023 door de regering-Meloni werd voorgesteld.

Wat Gaza betreft, roept u op tot de onmiddellijke erkenning van de staat Palestina : welke instellingen zijn momenteel in staat om het bestuur en de veiligheid in de regio te beheren? Wie zou verantwoordelijk moeten zijn voor de Gazastrook? Het is duidelijk dat Hamas het niet kan zijn. Er is een Palestijnse Nationale Autoriteit die versterkt moet worden en die een gesprekspartner is. De gezamenlijke verklaringen van Europese ministers van Buitenlandse Zaken, waaronder die van ons, stellen dit ook. De misdaden van Netanyahu's extreemrechtse regering in Gaza en de Westelijke Jordaanoever moeten worden gestopt: een onmiddellijk staakt-het-vuren, toegang voor humanitaire hulp en de vrijlating van alle Israëlische gijzelaars, iets wat Netanyahu om politieke redenen heeft verwaarloosd. Wij steunen de proteststemmen in Israël, de recente demonstraties tegen het criminele plan om Gaza te bezetten en de algemene staking waartoe de families van de gijzelaars hebben opgeroepen. Er moet met alle middelen druk worden uitgeoefend: sancties tegen de regering van Netanyahu en haar ministers, opschorting van de samenwerkingsovereenkomsten tussen de EU en Israël en een stopzetting van het militaire memorandum van overeenstemming tussen onze twee landen. En we moeten de staat Palestina onmiddellijk erkennen, zoals Spanje, Noorwegen en Ierland hebben gedaan, en zoals Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk ook hebben aangekondigd . Het is ernstig dat Meloni het "voorbarig" noemt: als we wachten, lopen we het risico dat er niets meer te erkennen valt, aangezien de ministers van Netanyahu openlijk het doel verkondigen om Gaza en de Palestijnen uit te roeien.

Maar Hamas zei dat 7 oktober noodzakelijk was voor de erkenning van Palestina. Vindt u niet dat het geven van deze verklaring een zeer gevaarlijk precedent schept? Kan terrorisme gerechtvaardigd worden voor politieke doeleinden? Terrorisme kan nooit gerechtvaardigd worden. We hebben de Hamas-aanvallen krachtig veroordeeld. Wat er daarna gebeurde, was geen zelfverdediging tegen terroristen, maar een collectieve bestraffing van een heel volk, onacceptabel. We eisen erkenning van Palestina omdat het juist is en omdat de visie van twee volkeren en twee staten nodig is, die de Israëlische regering en Hamas ontkennen. Er zijn gesprekspartners in Palestina, en dat is niet Hamas: het signaal moet onmiddellijk worden afgegeven.

Om te regeren heb je de stemmen van de Italianen nodig. Wat zou hen ertoe moeten bewegen om je over twee jaar te vertrouwen? Omdat we een visie voorstellen die het land weer hoop geeft. We zijn niet veroordeeld tot een ideologische regering die de steun voor gezondheidszorg, onderwijs en werkgelegenheid vermindert. We hebben vijf prioriteiten die betrekking hebben op de materiële omstandigheden van Italianen: openbare gezondheidszorg; scholen, universiteiten en onderzoek; fatsoenlijk werk; industriebeleid voor grote digitale en ecologische transformaties; en burgerrechten en sociale rechten, waaronder het recht op huisvesting, nu een toenemend aantal burgers de huur niet kan betalen of geen hypotheek kan krijgen.

Lukt het je om ze te overtuigen? Sinds het begin van mijn ambtstermijn hebben we de Democratische Partij teruggebracht naar het volk , voor fabrieken en ziekenhuizen, en het vertrouwen hersteld bij degenen die waren gestopt met stemmen. We hebben het land doorkruist, zelfs in de binnenlandse gebieden die rechts had verlaten, terwijl Giorgia Meloni opgesloten zat in het paleis. We zetten de materiële omstandigheden van Italianen om in voorstellen: een minimumloon, een wet tegen gedwongen deeltijdwerk, gelijk verlof en het openbare zorgstelsel dat ze aan het ontmantelen zijn. We bouwen geen coalitie 'tegen', maar vóór.

(door Davide Desario )